Van A naar B

In deze blog wil ik met jullie van gedachten wisselen over de vervoersmiddelen die een rol hebben gespeeld in je leven. Welke herinneringen komen er naar boven?

Herinner je nog je eerste fiets? Daarop volgde vaak een brommer, scooter en later een motor of auto. En heb je ook ervaren dat ze bepaalde periodes van je leven kenmerken? Je eerste vriendje op de brommer, de eerste kus wellicht. En na lang sparen je eerste auto, dat was wat he?! Wat een vrijheid gaf dat. Dat waren mijlpalen in je leven. Niet alleen om het specifieke vervoersmiddel, maar om wat het met je leven deed. Waar het voor stond. Vrijheid, meedoen, in beweging blijven, dingen ondernemen.

Het loopt parallel met je leven, met de nodige hoogte en dieptepunten. Je motor viel stil, of je auto crashte en misschien ook je relatie. Van je heerlijk stoere motor of auto schakelde je over naar een veiligere functionele gezinsauto. Na een scheiding of relatiebreuk wissel je meestal ook weer van auto. Met zo’n nieuwe auto begin je aan een nieuwe fase. Je gaat bijvoorbeeld daten, je krijgt misschien wel een nieuwe liefde. Of je doet plots weer alles op de fiets.

Wanneer je ouder wordt ga je weer inleveren. Eerst stap je over op een kleinere auto, een elektrische fiets.  Als een cirkel kom je terug bij aangepaste hulpmiddelen, zoals een fiets met zijwieltjes of een looprek. Misschien ook een rolstoel. En ook dan kenmerken ze een periode uit je leven.

Door mijn ziekte viel ik halverwege de rit stil en er viel daardoor ook een hiaat in de normale reeks vervoersmiddelen. Ik voelde me als een klein hulpeloos kind weer volledig afhankelijk van anderen.

Een elektrische rolstoel werd mijn uitdaging. Met een enorme weerzin ging ik ermee oefenen. Tot ik er langzaam aan wende en ontdekte en ook durfde toe te geven wat een vrijheid die rolstoel mij gaf, hoe fijn het was dat ik Tessa weer zelf uit kon laten. Vanuit de rolstoel stapte ik tien jaar later over naar de scootmobiel, en mijn leven veranderde mee. Weer een mijlpaal, wat was ik opgelucht. Dat stigma wat aan die elektrische rolstoel plakt, liet ik graag achter me. De duwrolstoel bleef, en heb ik nog altijd nodig voor de lange stukken. Ik houd nog altijd vast aan een opwaartse lijn, want door dat grote gat, dat hiaat heb ik nog wat van het leven tegoed he?! Ik ben nog niet klaar, ik heb zoveel jaren met pech aan de kant van de weg gestaan. Er is nog een hele wereld om te ontdekken.

Voorzichtig stapte ik na jaren oefenen van mijn hometrainer over op een gewone fiets. Dat was een mega grote stap. Het fietsen heb ik ook langzaam opgebouwd met een stopwatch op m’n arm. Nu gebruik ik de fiets zelfs soms voor een kleine stukje waar hij voor bedoeld is, als vervoersmiddel. Hoewel dat nog moeilijk valt te combineren, het is vaak nog teveel.

Mijn blik richt ik op de toekomst, ik zal niet alles kunnen wat gezonde mensen doen, maar voldoende om, met aanpassingen, weer iets te kunnen ondernemen.

Mens tussen andere mensen. Meedoen. Vooruitkomen. Met kleine stapjes tegelijk. Van A naar B.

Mijn hoogtepunt was absoluut het inruilen van de elektrische rolstoel voor de scootmobiel, vooral om de periode uit mijn leven waar de elektrische rolstoel aan gekoppeld was achter me te laten. En toch werd ik wat melancholisch toen hij werd opgehaald. Gek eigenlijk, maar ik heb er ook zoveel mooie momenten met Tessa mee beleefd. Tessa was vergroeid met dat ding, week nooit van mijn zijde.

Soms ruil je je vervoersmiddel in voor een nieuwe, maar vind je het ook moeilijk om je trouwe oude fiets of auto achter te laten. Ik weet nog dat we een splinternieuwe auto kochten en ik bij het wegrijden achterom keek naar onze oude auto, met een vreemd soort schuldgevoel. Alsof ik verraad pleegde toen we in zijn opvolger blij naar huis reden.

Heb jij hoogtepunten of dieptepunten in je leven, die gelinkt aan een vervoersmiddel, of heb je een mooie herinnering aan een van je vervoersmiddelen? Dat speciale autootje, misschien die ene fiets of eerste vakantie op je motor?

Liefs,

Eveline 💚